Πέφτουν οι τίτλοι τέλους στην “Απογευματινή”. Το ανακοίνωσε ο δικηγόρος της εταιρείας. Οι εργαζόμενοι ενημέρωσαν την ΕΣΗΕΑ και ζητάνε τη στήριξη των σωματείων τους αλλά και των άλλων δημοσιογράφων.
Γράφουν στο blog τους
http://freeapog.blogspot.com/
Οι τίτλοι του “τέλους” έπεσαν σήμερα στην “Απογευματινή” με μια ανακοίνωση από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εφημερίδας κ. Σπυρίδωνα Μαύρο, ο οποίος ενημέρωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι υπεβλήθη αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Οι συνεχείς παλινωδίες και παλινδρομήσεις της διοίκησης δεν μας επέτρεψαν να προετοιμάσουμε ούτε το τελευταίο αποχαιρετιστήριο φύλλο της “Α”, καθώς στις 28 Οκτωβρίου, και ενώ όλη η ύλη της εφημερίδας ήταν έτοιμη προς εκτύπωση, ο Διευθύνων Σύμβουλος της “Α” Κώστας Σαραντόπουλος έδωσε προφορική εντολή να μην τυπωθεί η εφημερίδα. Η ηλεκτρονική πύλη προς τα πιεστήρια της “Ναυτεμπορικής” έκλεισε για τα κείμενά μας με απόφαση του Κώστα Σαραντόπουλου. Σήμερα επικρέμεται και η απειλή να απαγορευθεί η είσοδος μας, στα γραφεία μας, στο κτήριο της οδού Φειδίου που πριν από 58 χρόνια στέγασε το όραμα του ιδρυτή της “Απογευματινής” Νάσου Μπότση. Του δημοσιογράφου που έδωσε ζωή σε μια από ιστορικότερες εφημερίδες της χώρας και δημιούργησε σχολή από την οποία πέρασαν και έγραψαν κορυφαία ονόματα του Τύπου και των Γραμμάτων.
Αυτή η εφημερίδα όμως κατέρρευσε στα χέρια του εργολάβου – διευθύνοντα συμβούλου, ο οποίος στην πράξη αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησε πότε ως εκδότης και δεν αντιλήφθηκε ποτέ τις ιδιαιτερότητες μίας επιχείρησης του Τύπου.
Έτσι οι 130 εργαζόμενοι που εδώ και δυο χρόνια βάζουμε “πλάτη” για τη συνέχιση της έκδοσης μένουμε κυριολεκτικά στο δρόμο, αφού η νομική διαδικασία, πίσω από την οποία οχυρώνεται ο Κώστας Σαραντόπουλος δε μας επιτρέπει αυτή την ώρα να διεκδικήσουμε ούτε και το επίδομα ανεργίας. Και αυτό γιατί μέχρι την εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης – τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά – οι εργαζόμενοι θα παραμένουμε όμηροι και απλήρωτοι.
Του λουκέτου στην “Απογευματινή” προηγήθηκαν πολλοί “σωτήρες” και …διάττοντες αστέρες, η γνώμη των οποίων επικράτησε πολλές φορές των προειδοποιήσεων των συντακτών.
Προηγήθηκαν επίσης μια σειρά λανθασμένων – όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα – χειρισμών εκ μέρους της διοίκησης, όπως η διακοπή της συνεργασίας της εφημερίδας με φωτογραφικά και ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο περιορισμός της ύλης, η μείωση του χαρτιού και του τιράζ, η έλλειψη παντελούς προγραμματισμού και τελικά η ματαίωση των ενθέτων και κυρίως οι δραματικές – τα τελευταία χρόνια – μειώσεις στο προσωπικό. Έτσι, η σοφία της κουκουβάγιας – το σήμα κατατεθέν της “Απογευματινής” – δεν κατάφερε να οδηγήσει το σκάφος σε ασφαλές λιμάνι.
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι της “Απογευματινής” δεν προτιθέμεθα να εγκαταλείψουμε το σκάφος.
Στόχος μας εξακολουθεί να είναι πρώτα από όλα η εξασφάλιση των συμφερόντων μας, δεδουλευμένων και αποζημιώσεων, και όσο περνάει από το χέρι μας η επιβίωση της εφημερίδας.
Όπλα μας η ενότητα, η αγάπη για τη δουλειά που κάνουμε, και η αλληλεγγύη προς κάθε συνάδελφό μας, από τα διευθυντικά στελέχη, που αντιστάθηκαν στους εκβιασμούς και τις πιέσεις της εργοδοσίας, έως και τις συναδέλφους μας που επιμελήθηκαν την καθαριότητα των γραφείων μας και μαζί τους περιμέναμε υπομονετικά, αλλά μάταια, την καταβολή των δεδουλευμένων μας.
Περιμένουμε τη στήριξη των Σωματείων μας και των συναδέλφων μας, σε όποια εφημερίδα και Μέσο κι αν εργάζονται, γιατί οι δραματικές εξελίξεις στην “Απογευματινή” δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως “πιλότος” στους ασύδοτους σχεδιασμούς επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης.
Εργαζόμενοι στην “Α”