Εθνική υποχρέωση η τηλεοπτική κάλυψη της χώρας
Τέσσερα χρόνια μετά την ψηφιακή μετάβαση της τηλεόρασης μπαίνει στην τελική ευθεία η επίλυση του μεγάλου προβλήματος των «λευκών περιοχών». Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής θα καταθέσει νομοθετική ρύθμιση μετά τη συγκέντρωση όλων των στοιχείων από τις περιφέρειες της χώρας για τα σημεία που δεν έχουν πρόσβαση στο ψηφιακό σήμα. Η καθολική τηλεοπτική υπηρεσία αποτελεί αναγκαιότητα.
Το πρόβλημα των «λευκών περιοχών» είναι σύνθετο και έχει ξεκινήσει από το 2012, όταν η τότε ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών, επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, άλλαξε τον ψηφιακό τηλεοπτικό χάρτη, μειώνοντας τα σημεία εκπομπής επειδή έτσι βόλευε τον ιδιώτη πάροχο, την Digea. Ουσιαστικά, <Β> έμεινε ακάλυπτο το 3% της χώρας. Το ποσοστό αυτό, όμως, είναι ο μέσος όρος για όλη την Ελλάδα. Ανά περιφέρεια, τα ποσοστά μη λήψης ψηφιακού σήματος λόγω της μορφολογίας του εδάφους είναι πολύ μεγαλύτερα, σε ορισμένες δε περιπτώσεις ξεπερνάνε το 20% και σε ειδικές περιπτώσεις, όπως στη Λέσβο, φθάνουν έως και στο 40%!
Η αρμόδια αρχή ελέγχου ΕΕΤΤ, υπό την ηγεσία του Ν. Παπαουλάκη, πρώην αντιπροέδρου, ύστερα από ελέγχους που γίνονταν μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των δήμων είχε ανακοινώσει ότι η κάλυψη της Digea ήταν κατά μέσο όρο 95% της χώρας και σε ορισμένες περιοχές 97%. Αυτό που δεν έγινε εξαρχής ήταν να καθορισθεί η ψηφιακή κάλυψη ανά περιφέρεια και έτσι προέκυψαν οι «λευκές περιοχές» σε όλη την Ελλάδα.
«Λευκές περιοχές» ζητούν κάλυψη
Πρακτικά και σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει πλέον το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, σχεδόν το 4% του πληθυσμού της χώρας (450.000 – 500.000 πολίτες) δεν έχει πρόσβαση στην ψηφιακή τηλεόραση. Πρόβλημα που θα λυθεί με την επέκταση της δορυφορικής τηλεόρασης και την κρατική ενίσχυση με τη χορήγηση κουπονιού στους κατοίκους των «λευκών περιοχών». Η ενίσχυση θα ενταχθεί σε πρόγραμμα επιδότησης, που θα το παρακολουθεί η ΕΕΤΤ και θα είναι ανοιχτό για τρία χρόνια, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να επιλέγουν όποια πλατφόρμα θέλουν για τη λήψη των ελληνικών καναλιών. Το κόστος θα καλυφθεί από τα αποθεματικά της ΕΕΤΤ, καθώς απαιτείται ένα κονδύλι της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ.