ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ
-Το μόνο που δεν είπαν είναι ότι φταίνε οι νεκροί που… κάηκαν
Και τώρα τι λες;
Τι να πούμε; Να τα βάλουμε με τον εαυτό μας;
Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις… Αυτό που έζησε η χώρα μας είναι κάτι που δεν έχει τελειωμό, μία ακόμη τραγωδία, με 88 και πάνω νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και 4.000 σπίτια καμένα.
Τι να πεις; Ότι έφταιξαν αυτοί;
Μα δεν κυβερνούσαν εκείνοι.
Και τι σύμπτωση… Μία ημέρα μετά ήταν η επέτειος της απαλλαγής μας από μια μαύρη περίοδο, που κόστισε πολλούς νεκρούς και την απώλεια ενός κομματιού της Κύπρου μας, που το κατέχει τώρα ο Τούρκος…
Ανοχύρωτη Πολιτεία είμαστε τελικά. Ούτε από τον «εσωτερικό εχθρό» δεν μπορούμε να προστατευθούμε, που ξέρουμε πώς δρα, για να μην αφήνουμε μέτωπα αφύλακτα από τον εισβολέα, είτε λέγεται άνεμος, είτε κατακλυσμός, φωτιά ή σεισμός. Και το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν ανθρώπινες ζωές, βορά της φωτιάς, και να προκληθούν τεράστιου κόστους φυσικές καταστροφές.
Πριν από λίγους μήνες κλάψαμε στη Μάνδρα από τις πλημμύρες. Την περασμένη Δευτέρα ποτάμι τα δάκρυα, δυο βήματα έξω από την πρωτεύουσα. Χάθηκαν ξαφνικά οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής για ένα σπίτι, για ένα αυτοκίνητο. Με τους… αρμόδιους να κάνουν τους κήνσορες μετά τη βιβλική καταστροφή. Προηγουμένως, όμως, δεν ήξεραν τίποτα, δεν είδαν τίποτα. Απλώς κυβερνούσαν, διοικούσαν από τα πολυτελή γραφεία τους…
Πού ήταν τη Δευτέρα η κυβέρνηση, το οργανωμένο κράτος, να ζητήσει επειγόντως από τα γειτονικά κράτη να μας στείλουν πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα για να περιορίσουν την πύρινη κόλαση, να μη χαθούν τόσες αθώες ζωές;
Γιατί δεν σήμανε συναγερμός όταν φάνηκε ότι ο στρατηγός Άνεμος φούσκωνε επικίνδυνα και η φωτιά θα σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της;
Υπήρχε σχέδιο; Κι αν υπήρχε, ποιο ήταν και πώς δεν αντιμετωπίσθηκε ο εισβολέας;
Ποιος είχε τον συντονισμό; Ποιος θα έπαιρνε την τελική απόφαση μέσα σε δευτερόλεπτα; Ή ο καθένας εκεί στις συσκέψεις έκανε τον ξερόλα, παίρνοντας στον λαιμό του τόσες αθώες ζωές; Και μέχρι στιγμής δεν υπήρξε ούτε μία παραίτηση. Η καρέκλα πάνω και από την ανθρώπινη ζωή…
Αλήθεια, Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας… υπάρχει; Κι αν ναι, λειτουργεί; Ποιος είναι ο επικεφαλής; Είχε ρόλο; Κι αν είχε, πρότεινε μέτρα και ποια;
Ρωτάμε γιατί στις ΗΠΑ –τις «καθυστερημένες»– η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας σε στιγμές ακραίων φαινομένων, όταν απειλούνται ζωές και περιουσίες, ο ίδιος ο τόπος, αποφασίζει ΑΥΤΗ για τα μέτρα αντιμετώπισης και είναι πάνω και από τον Πρόεδρο της Αμερικής.
Εδώ; Ποιος αποφάσιζε; Ο… Πολάκης;
Δεν φρόντισαν ούτε καν να είναι ανοιχτή η λεωφόρος Μαραθώνος, όπως και όλοι οι παράπλευροι δρόμοι, για να υπάρχει γρήγορη διαφυγή από το επίκεντρο της φωτιάς. Και το αποτέλεσμα ήταν να εγκλωβιστούν και να καούν άνθρωποι που ζούσαν εκεί.
Βουνό τα λάθη. Έξω από την πραγματικότητα οι… προβλέψεις των αναρμόδιων, των ανευθυνοϋπεύθυνων, όπως λέγονταν παλιότερα.
Τι θα πεις, Αλέξη, σε όλον αυτό τον κόσμο που πλήρωσε με τη ζωή του επειδή είχε διαλέξει να μένει εκεί, στον παράδεισο δίπλα στη θάλασσα, που έγινε κόλαση;
Τι θα του πει η Βουλή, όταν όλα τα κόμματα έχουν κυβερνήσει και επομένως έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης;
Μας συγχωρείτε που δεν σας προστατεύσαμε;
Μα, αυτή δεν είναι η αποστολή σας; Η δέσμευσή σας απέναντι στην ψήφο του πολίτη δεν είναι η προστασία της ζωής του και της περιουσίας του; Την περασμένη Δευτέρα, όμως, αυτή η προστασία ήταν άφαντη…
Ζητούμενη…